The Northland
29 september 2017 - Pukehina, Nieuw-Zeeland
Na een kleine week in the Northland (vol mooie 'free camping' spots, prachtige en verlaten strandjes, wakker worden met het zingen van de vogels, een heleboel regen en wind, maar ook af en toe een lekker zonnetje) hebben we weer het een en ander meegemaakt. We wandelden door een Kauribos (met DIKKE, HOGE en 1000-jaar oude bomen!) en waren op het noordelijkste topje van nz (daar waar de beide oceanen zich bij elkaar voegen).
Even hadden we pech met de auto (zijspiegel was doorgeroest :s)... het zag er even naar uit dat we terug naar Auckland zouden moeten keren. Gelukkig kwamen we via via (hulp en advies zijn zelfs in het verlaten Northland gevraagd en zelfs ongevraagd overal te krijgen ;)) terecht bij 'the panelbeater'! Joepie ! 10 min later was onze spiegel gelast en als nieuw!
Op de parking van het Kauri- forest ontmoetten we een leuk 70-jarig koppel (met de geest van actieve 20ers ;)). Ze zagen ons zitten neuzen in onze gids en boden aan wat leuke lokale plekjes te tonen. Dit werd al snel een uitnodiging om mee te gaan naar hun huis waar we een oude wegenkaart zouden krijgen. Dit werd een uitnodiging om te blijven voor de thee, een middagje met hen door te brengen (wandelen, 4x4 tocht op het strand), te genieten van de hot tub in hun tuin, te blijven voor het avondeten ... en te blijven ontbijten te volgende ochtend ! Zalig toch! Mary en Dan zijn een koppel uit Michigan die op hun dertigste zijn beginnen reizen en hier nooit mee gestopt zijn. Een oversteek van de Atlantische oceaan met hun zeilboot, 5 jaar wonen op een zeilboot, reizen over heel de wereld ... hun verhalen bleven maar komen! 12 jaar geleden besloten ze hun residency in NZ te proberen verkrijgen... Dit lukte! Voor de gastvrijheid van de NZ'ers moeten ze in ieder geval al niet onderdoen :)
Tot scrhijfs !
Cheers
wat een natuur en dat van de gastvrijheid is ook waar
goed idee van de Van
Wel wat geschrokken van je nieuwe kapsel, Sander, (kapsel Prison Break?), nu meer haar op je benen dan op je hoofd? Misschien toch wat laten groeien voordat je in terug komt in 'onze wereld'.
Vele groetjes, mama en ook van papa natuurlijk.
de strandwandelingen langs woeste kusten waren natuurlijk ook top. Geniet maar verder
Groetjes
Nonkel Geert en tante San.
Cheers